Μια ιστορία πουλιώνε

Και την Πέμπτη ημέρα, παιδιά μου, ο Θεός έφτιαξε τα πουλιά. Και τα πουλιά πετούσανε στον αέρα και πλατσουρίζανε στις λίμνες και φωλιαζανε στα δέντρα και αυγά κάνανε, αυγά, και ήταν πολύ ευτυχισμένα όλα τους. Και ενα πουλί που βαριότανε να πίνει νερό σταγόνα σταγόνα με το ράμφος του, σήκωσε το κεφάλι του και φώναξε με παρρησια στον Θεό

– «ΘΕΛΩ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ!»

Και ο Θεός του έδωσε ενα κουταλάκι και το πουλί ήπιε το νερό του χαρούμενο, και ο Θεός είδε οτι έπραξε καλά.

Και την Έκτη ημέρα, παιδιά μου, ο Θεός έφτιαξε τα ζώα που περπατάνε στη γή και τους ανθρ…. Και τότε το πουλί φώναξε

– «ΘΕΛΩ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ!»

Και ο Θεός έδωσε στο πουλί ενα κουταλάκι και συνέχισε να φτιάχνει τα υπόλοιπα ζώα, και το πουλί έπινε το νερό του χαρούμενο και ο Θεός είδε οτι έπραξε καλά.

Και την Έβδομη ημέρα, παιδιά μου, ο Θεός κοίταξε όλα τα πλάσματα που είχε δημιουργήσει και άραξε στον καναπέ του όταν ακούστηκε μια φώνή

– «ΘΕΛΩ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ!»

Και ο Θεός ήταν πολύ κουρασμένος απο τη δουλειά όλης της βδομάδας και αγνόησε το πουλί περιμένοντας να βαρεθεί και να φύγει, αλλά το πουλί, θαμπωμενο μέσα στον εγωισμό του, συνέχισε να φωνάζει

– «ΘΕΛΩ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ!»

Και ο Θεός έβαλε να δεί Νέτφλιξ το Σκουίντ Γκέϊμ να χαλαρώσει και πάνω στην κορύφωση του επεισοδίου, το πουλί ξαναφώναξε

– «ΘΕΛΩ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ!»

Και τότε ο Θεός απάντησε στο πουλί

– «ΤΩΡΑ ΘΑ ΣΟΥ ΔΕΊΞΩ ΕΓΏ ΚΟΥΤΑΛΑΚΙ, ΜΑΛΑΚΙΣΜΕΝΟ ΚΩΛΟΠΟΥΛΟ!»

Advertisement

---