Νεοφυείς Ιστορίες Νεανικής Επιχειρηματικότητας.

Κι εκεί πάνω που είχες τελειώσει το δευτερο MBA στο Harvard ΙΕΚ at Southern Brahami και ήσουν έτοιμος να γίνεις ενας επιτυχημένος CEO στο μανάβικο του θείου – και μέχρι να βγεί στη σύνταξη έχεις την προσωρινή δουλειά ως Ασφαλιστικός Πράκτορας/Αναπληρωτής Βοηθός Σύμβουλος Επενγδύσεων στήν σαςΠιάνουμετονΚώλο Ασφαλιστική, για να μην μένει άδειο το CV σου – ήρθε και χτύπησε η πουτάνα η Economical Crisis και γάμησε τα πάντα.

Οχι όμως, δε θα το βάλεις κάτω. Never, ever, ever, ever give up, που έλεγε κι ο Τσώρτσιλ. Σε έτσουξε βέβαια λίγο που δέν πρόλαβες να πάρεις εκείνη την επιδότηση του ΕΣΠΑ για το Cayenne, αλλα μικρό το πρόβλημα. Υπάρχει πάντα η Νεανική Επιχειρηματικότητα, μια χαρά νέος είσαι, ουτε κάν σαράντα. Θα φτιάξεις μια Νεοφυή Επιχείρηση που είναι τόσο της μόδας, μέχρι και εκείνος ο πρωθυπουργός τις παίνευε στις ομιλίες του.

Αυτό ειναι το μέλλον της Έλλαδας, αυτή είναι η Ελλάδα του μέλλοντος, κι εννοείται οτι οταν μιλάμε για μέλλον, μιλάμε για σένα. «Εγω είμαι το μέλλον», η κάτι τέτοιο, που έλεγε κι ο Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας – η των Ανωγείων ηταν; Τέλος παντων. Μια Νεοφυή Επιχείρηση. ΑΥΤΗ είναι η λύση.

Πέντε μέρες στο wikipedia αργότερα, ξέρεις ήδη τα πάντα για startups, ROI, αγγελοεπενδυτές και Venture Capitals – οχι οτι δέν τα ήξερες δηλαδή, τι, τζάμπα το πλήρωσε ο μπαμπάς το πρωτο σου MBA στο East Anglia Κωλετζ of Business at Egaleo – αλλά να, έχει αλλάξει λίγο η ορολογία απο τότε, κι έπρεπε να προσαρμοστείς. Κάπου είχε πέσει το μάτι σου και σε μιά ανάρτηση στο Facebook για κάτι τύπους που λέγονται ΟπενΨόφιοι η κάπως έτσι, όλοι οι νέοι επιχειρηματίες εκεί μαζεύονται, να μια καλή αρχη. Θα’ναι και όλοι οι σοβαροί επενδυτές εκει προφανώς. Θα πας εκεί και θα τους γαμήσεις όλους, τους άσχετους που το παίζουν και επιχειρηματίες. Τα φράγκα είναι δικά σου και το ξέρεις.

Πρέπει βέβαια να σκεφτείς και τι θα κάνει η ελπιδοφόρα αναπτυξιακή νεοφυής επιχείρηση σου, αλλα αυτό είναι έυκολο. Software. Δε θέλει κεφάλαιο λένε, δε θέλει τίποτα λένε, στην τελικη τι, πιο μάγκας ήταν ο Jobs απο σένα που έχτισε ολόκληρη Apple σ’ενα γκαραζ; Και σένα τόσους μήνες σου πήρε να περάσεις το Excel I στο ΙΕΚ, και παιδεύεσαι δυο ολόκληρες βδομάδες με κείνο το Ουμπούντου που ειναι και Open Source – (φοβερό πράγμα ρε παιδάκι μου αυτο το Open Source, ούτε που έχεις καταλάβει πως βγαίνουν λεφτά απο αυτο, πρέπει να’ναι και γαμώ τις κομπίνες). Open Source software για κινητά! Αυτή είναι η ιδέα που θα σε κάνει πλούσιο και θα σώσει την Ελλάδα!

Και νά’σαι λοιπόν στην ημερίδα της Νέας Επιχειρηματικότητας για τα Επιχειρηματικά Μοντέλα Ανάπτυξης Νεοφυών Επιχειρήσεων. Το μόνο που δε σου είπανε είναι οτι είχε είσοδο, πέντε ευρώ. Και γαμώ τα Επιχειρηματικά Μοντέλα. Πάλι καλά που σου είχαν μείνει κατι ρέστα απο τα χθεσινά σουβλάκια, αλλα τώρα είσαι εδω, στήν αίθουσα «τρίτος καμπινές υπόγειο» του Parakmi Hotel Synedriac Center, με το μοχίτο στο χέρι (ευτυχώς βρήκες ενα φίλο και σου δάνεισε άλλο ενα δεκάευρω), και, ω του θαύματος, γύρω σου είναι ΟΛΟΙ.

Ποιοί ΟΛΟΙ; Μα, αυτοί που ήξερες πάντα. Με μερικούς εχετε κάνει και MBA μαζι. Μονο που τώρα δεν λέγονται Διαφημιστές, Στελέχη Επιχειρήσεων, και Επενδυτικοί Σύμβουλοι, αλλα Social Media Experts. Καλή αγγλικούρα τίτλος, σκέφτεσαι. Πρέπει να βρείς και για σένα έναν. Έχουν και μπλόγκς, όλοι, και γράφουν ακατάπαυστα για τη Νεα Επιχειρηματικότητα. Τους περισσότερους απο αυτούς τους έχεις προσθέσει και στο facebook και στο twitter, εκτός απο τον Αστέρη που σου γέμιζε το timeline με κατι περίεργα για το Ιρακ. Πρέπει να φτιάξεις κι εσυ μπλόγκ, σκέφτεσαι, να γίνεις διάσημος. Θα το κάνεις μόλις βρείς πως σκατά μπαίνει στο blogspot ο γαμημένος ο ορθογραφικός έλεγχος του Word.

Αλλά κάτι σε ανησυχεί. Δε βλέπεις πουθενά Σοβαρούς Επενδυτές. Ποιός θα σου δώσει λεφτά, εσένα, έναν Ελπιδοφόρο Νεο Επιχειρηματία, αυτοι οι φτωχόμπινέδες; Ο μόνος που άκουσες οτι μοιράζει λεφτά απο κάτι δάνεια είναι εκείνος στη γωνία, ο Μπαουλάκης, αλλα τον έχουν πάρει μονότερμα τα άλλα τα λαμόγια και δε μπορείς ουτε να τον χαιρετήσεις. Ασε που δίνει και ψίχουλα, ούτε για Hyundai Tucson δε φτάνουν, ποσο μάλλον για Cayenne. Πάντως εξακολούθείς να ρίχνεις κλεφτές ματιές προς το μέρος του ενω έχεις πιάσει ψιλοκουβέντα σ’ενα πηγαδάκι με κάτι επιχειρηματίες μπλόγκερς.

– «Και για πές ρε συ, με τι είπες οτι ασχολείσαι τώρα;»

– «Α, είμαι Corporate Adjunct Expert of Social Media στην Falirisame ΑΕΛΔΕ. Αλλά θα φύγω, τώρα που ξεκινάω μια δικιά μου startup»

– «Α μπράβο, κι εσύ σαν και μένα, επιτέλους είδες το φώς, πάντα το’λεγα οτι είσαι έξυπνο παιδί. Και τι θα φτιάξεις;»

– «Ε δέ μπορώ να σου πω, θα μου κλέψεις την ιδέα. Άλλωστε η ιδέα ειναι που μετράει»

– «Ναι, ολα τα άλλα έρχονται μόνα τους. Εγω ακόμα περιμένω βέβαια, αλλα θα τα καταφέρω. Δε βρίσκω προγραμματιστές ρε γαμώτο που να ξέρουν απο android στο cloud με django»

– «Πωπώ, κι εσυ το ίδιο; Ρε συ, γιατί δεν το κάνεις ΌπενΣόρτς σαν και μένα, να έρχονται οι άπλυτοι οι geeks να σου γράφουν κώδικα και να χαίρονται κιόλας; Εγώ αυτό έκανα και ήδη βρήκα εναν, Μπουκου-κάτι τον λένε.»

– «Σιγά που θα το κανω ΟπενΣόρτς να μου κλέψουν αυτα τα λαμόγια την ιδέα. Ρε, αυτόν τον είχα κι εγώ τον προγραμματιστή, καλός είναι, καλό παιδί, αλλα απο android στο cloud με django δεν ήξερε, δέν τα βρήκαμε. Τώρα έβαλα αγγελία στο xe.gr να βρω καμμια προγραμματίστρια απο κανένα ΙΕΚ. Θα της δίνω stock options, θα γλυτώνω και τη γραμματέα, μπορεί να πηδήξω κιολας»

– «Μπράβο ρε συ, πάντα είχες τέτοιες καλές ιδέες. Εμάς πρέπει ν’ακούνε οι άσχετοι εδω πέρα, να μαθαίνουν».

Κι έτσι πέρασε ευχάριστα η ωρα, πρίν το διαλύσουν και πας σπίτι σου. Κανένα ματσωμένο Angel Investor δε βρήκες βέβαια, αλλα δε φταίς εσυ, το ξέρεις. Το γαμημένο το κράτος φταίει, που δεν δίνει κίνητρα να ενισχύσει τις επενδύσεις, να’ρθει η ανάπτυξη. Δεν πειράζει όμως. Κι αύριο μέρα είναι, θα βρείς κάτι καινούριο, έξυπνο παιδί είσαι. Ίσως να κάνεις κατι με εξαγόμενο λάδι στα Harrod’s.


31 Σχόλια on “Νεοφυείς Ιστορίες Νεανικής Επιχειρηματικότητας.”

  1. Ο/Η zaf λέει:

    «…εκτός απο τον Αστέρη που σου γέμιζε το timeline με κατι περίεργα για το Ιρακ»… πάρα πολύ αληθινό! 🙂

  2. Ο/Η John Katsiotis (@djsolid) λέει:

    Τόσο αστείο γιατί είναι αληθινό!
    Τόσο αληθινό που προσπαθώ να καταλάβω αν το διαβάζω ως θεατής ή ως μέρος του προβλήματος…

  3. Ο/Η Kostas Kogi Giannakos λέει:

    Αυτό με το λάδι και τα Harrods πόσο μούφα μπορεί να είναι; Γιατί να δεχτώ ότι δύο καινοτόμα αδέρφια από τη Θεσσαλονίκη που τελείωσαν το Anatolia αντιπροσωπεύουν επάξια στο εξωτερικό τη νεανική ελληνική επιχειρηματικότητα με την εταιρεία ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥΣ (sorry για τα κεφαλαία, θα έβαζα bold αλλά δε μου έκατσε), ίσως και του παππού τους, που δραστηριοποιείται εδώ και δεκαετίες στις εισαγωγές-εξαγωγές προϊόντων;

    • Ο/Η ricudis λέει:

      Το πόσο μούφα είναι η δεν είναι, δεν το ξέρω (αυτό δε σημαίνει βέβαια οτι δεν το *υποψιάζομαι*). Αυτο που ειναι σίγουρο είναι οτι ως αφήγηση το μόνο που κάνει είναι να επαναλαμβάνει ολα τα στερεότυπα περι μαγκιάς της φυλής και περι επάρκειας της θαυματουργής ιδέας που λειτουργεί απο μόνη της χωρίς προσπάθεια, κτλ κτλ.

    • Ο/Η Μπάμπης λέει:

      Να δείς σχετική ομιλία-παρουσίαση του στο youtube, να καταλάβεις πόσο μούφα ΔΕΝ είναι..
      Όπως επίσης και το πόσο δουλειά (η φράγκα.. οπότε δουλειά άλλων) χρειάζεται πίσω απο κατι τέτοιο..
      Ο ίδιος ΔΕΝ δηλώνει κάπου ότι λόγο του λαμπρού του μυαλού κατάφερε ότι κατάφερε..
      Τέτοιε κινήσεις πρέπει να μας δίνουν κίνητρο και έμπνευση και οχι να ξυπνάνε μέσα μας τον ΕΛΛΗΝΑΡΑ που όταν βλέπει τέτοιες δουλειές τις αντιμετοπίζει με τη λογική του
      <>

      • Ο/Η ricudis λέει:

        Δεν την εχω ακολουθήσει καθόλου τη συγκεκριμένη ιστορία, και δε με ενδιαφέρει κιόλας πολύ ως επιχειρηματικό παράδειγμα. Αυτό που με ενδιαφέρει ειναι πως εντυπώνεται στο συλλογικό ασυνείδητο η – έστω και εσφαλμένη η λειψή – αφήγηση «να, αυτός τα κατάφερε επειδή ειναι μάγκας και είχε μια ιδέα», πόσο ΔΕΝ μεταβάλλει κυρίαρχα στερεότυπα αυτή η εντύπωση, και πως καταλήγει να γίνει απλά ακόμα ενα μιμίδιο επιτυχίας.

      • Ο/Η Kostas Kogi Giannakos λέει:

        Ίσως το «μούφα» να ήταν λάθος. Αυτό που εννοούσα είναι ότι δεν ξύπνησαν μια ωραία πρωΐα τα 2 αδέρφια κι έψαξαν επενδυτές για τη φανταστική ιδέα που είχαν, αλλά μάλλον ξύπνησαν, πήραν την αμαξάρα τους κι αργότερα, ενώ έπιναν καφέ στο Bel Air, σκέφτηκαν ότι η εταιρεία του πατέρα τους θα μπορούσε να εξάγει και παραδοσιακά προϊόντα. Καινοτόμα ιδέα δεν τη λες, φαινόμενα δεν τους λες.

  4. Ο/Η sofiagk λέει:

    Αναρωτιέμαι αν είσαι ο γνωστός Ρικούδης ή ένας άλλος γενικότερος Ρικούδης. Αλλά ό,τι Ρικούδης και να ‘σαι το κείμενο είναι εύστοχο. Και ακραίο. Αλλά όλα τα εύστοχα τέτοια είναι.

  5. Κορυφαίο, το γεγονός ότι υπάρχει και σάτιρα δείχνει ότι είμαστε σε καλό δρόμο (μάλλον γιδόστρατα προς το παρόν)

  6. Έχω συγκινηθεί βαθύτατα. Έχω κλάσει στα γέλια. Θα σε προμοτάρω. Θα σε ζμπρώξω. Θα σε κάνω RT, Republish, Refurbish, Reconstruct και Re-spam στην αιωνιότητα.

    Μώβ.

  7. Επίσης έχω να δηλώσω ότι το πρώτο του blog είχε μόνο ένα post που έλεγε ότι σιχαίνεται τα blog.

    Σε καταγγέλλω σαν ρεφορμιστή της διεθνούς των «ανθρώπων χωρίς μπλογκ», χωρίς να αναιρώ το προηγούμενο σχόλιο μου.

    Δόξα Σοι.

  8. Ο/Η gkourv λέει:

    Από τα καλύτερα που έχεις γράψει 🙂

  9. Ο/Η Dimitris Siskopoulos λέει:

    Απίστευτος! Μεγάλες αλήθειες γράφεις!
    Θέλω την άδεια σου για αναδημοσίευση στο log.gr !

  10. Ο/Η George Papadakis λέει:

    All hail ric 🙂

    Fantazomai kamia 20aria social experts se ena irc room me sena mesa a’la 15 xronia pisw.

    Epic to the max 😉

  11. Ο/Η vyruss λέει:

    Υποκλίνομαι & αφιερώνω Haiku:

    Το προϊόν μου
    Τουιτάρω όλη μέρα
    Είμαι γαμάτος·

  12. Ο/Η erkebrad λέει:

    Καλησπέρα. Πετυχημένο και σαρκαστικό το κείμενο. Όπως το καταλαβαίνω εγώ, δε σατιρίζεις την ατομική προσπάθεια και την επιχειρηματικότητα καθαυτές αλλά… την ποζεριά. Θα έπρεπε να το διαβάσουν αρκετοί προπτυχιακοί και μεταπτυχιακοί αυτό… Καλή συνέχεια!

  13. Ο/Η Georgios Gatos λέει:

    ΟπενΨόφιοι??? χαχαχαχαχα. Δεν έχεις κι άδικο. Υπάρχει και ο τύπος που περιγράφεις. Δεν πειράζει.. το καλό είναι πως μέσα σε αυτό το μπάχαλο βρίσκεις και μερικούς ανθρώπους που αξίζουν.

  14. Ο/Η Δημήτρης λέει:

    Εντάξει συμφωνώ ότι είναι ΚΑΙ έτσι, δεν έχω πάει σε καμιά συνάντηση αλλά έχω δει από video stream, ΑΛΛΑ: Πόσες από τις συναντήσεις που γίνονται στη Silicon Valley πχ δεν είναι έτσι? Εκεί πετυχαίνουν όλοι? 1/1000 πετυχαίνουν κι εκεί και προφανώς στις συναντήσεις τους θα υπάρχουν ο facebook πχ, 2-3 που κάτι κάνουν, 100-200 που το σκέφτονται να ξεκινήσουν και γιατί όχι και μερικοί άσχετοι, περίεργοι, που περνούσαν από έξω και είπαν για να μπω να δω τι γίνεται εδώ.

    Το θέμα είναι να είσαι στο κλίμα. Από αυτή την άποψη δεν με πειράζει που γίνονται αυτά που περιγράφει το άρθρο πολύ ωραία και χιουμοριστικά. Συναντήσεις να γίνονται και ας υπάρχουν και αυτά. Εκεί που θα συμφωνήσω 1000% είναι το δουλειά-ιδέα. Φυσικά και ιδέα = μηδέν ή άντε το 1-10% ανάλογα το πόσο killer idea είναι. Από κει και πέρα είναι η δουλειά. Το έχει πει και καλύτερα ένας Έλληνας της Αμερικής (ο Τριχόπουλος νομίζω) μια φορά στην TV όταν η ελληνίδα παρουσιάστρια του έλεγε τα γνωστά κλισέ «πω τι ιδέες έχουμε οι Έλληνες και έξω τα καταφέρνουμε κτλ κτλ.» και τη γειώνει αυτός και λέει «κοίτα να σου πω οι Αμερικάνοι λένε ‘η επιτυχία είναι 10% inspiration και 90% perspiration'» γιατί κατάλαβε ότι αυτή πήρε αέρα και ξέχασε τη δουλειά και τη προσπάθεια, και το γύριζε πάλι στο ότι είμαστε το… «εκλεκτό του θεού» έθνος που όλοι μας αδικούνε.

    Οπότε, από την άλλη, θέλω να πω (με την προυπόθεση ότι υπάρχει η δουλειά), πόσο «εύκολα» είναι τα πράγματα που το έμαθα από τα video των συναντήσεων. Το θέμα των χρημάτων που λέμε συνήθως (συνήθως βέβαια το λέμε σαν άλλοθι επειδή δεν είμαστε διατεθειμένοι να δουλέψουμε). Αυτό το έμαθα γιατί είδα το openfund και το taxibeat που πήρε λεφτά από αυτούς. Οπότε αν έχεις κάνει κάτι, ξέχνα τις ντροπές και τις αναστολές κτλ κτλ πήγαινε να τους το δείξεις και αν τους πείσεις αυτό ήταν για να ξεκινήσεις. Επίσης είδα παρουσίαση του Γιώργου Γάτου από πάνω μου που νομίζω είναι σε πιο πάνω επίπεδο οπότε είδα ότι κι εκεί είναι κάποιοι άνθρωποι, που αν τους αρέσει αυτό που θα τους πεις, θα σε υποστηρίξουν. Τα λέω αυτά γιατί παλιά νόμιζα ότι αυτά τα Venture Capital, «επενδυτές» κτλ κτλ δεν είναι άνθρωποι αλλά τίποτα …εξωγήινοι 🙂 που δεν μπορώ ούτε να τους πλησιάσω. Χάρη δηλ. σ’ αυτές τις συναντήσεις απομυθοποίησα μερικά πράγματα και ελπίζω και όλοι όσοι έχουν συμμετάσχει/παρακολουθήσει κάτι να έμαθαν που δεν ήξεραν. (Οι προγραμματιστές να έμαθαν για το funding που δεν είχαν ιδέα, οι επενδυτές να έμαθαν κι αυτοί κάτι που δεν ήξεραν από τους άλλους, οι δικηγόροι να εξήγησαν για εταιρείες, κάποιοι που έχουν επεκταθεί σε εξωτερικό (που είναι το μεγάλο ερωτηματικό ακόμη για μένα, πως εξάγω είτε προιόντα είτε πως ανοίγω ένα γραφείο στη Βουλγαρία ή στην Αγγλία πχ) να εξήγησαν κι αυτοί κάτι κτλ κτλ)

    Αυτά, sorry για το μεγάλο κείμενο

  15. Ο/Η Κώστας Μπούλης λέει:

    Το κείμενο είναι πολύ όμορφα γραμμένο και ιδιαίτερα διασκεδαστικό. Παρόλα αυτά διαβάζοντάς το μπορώ να πω ότι αδικεί τους ανθρώπους που προσπαθούν να ξεκινήσουν κάτι από το μηδέν σε αυτή την χώρα. Οι λίγοι που νομίζουν ότι έχει μόνο γκλάμουρ η υπόθεση γρήγορα αποθαρύνονται και (ελλείψει χρημάτων) στρέφονται αλλού.

    Προσωπικά δεν έχω γνωρίσει κάποιον που να μοιάζει έστω και κατ’ ελάχιστο στο προφίλ που περιγράφεται.

  16. Ο/Η Τάσος λέει:

    ΝΙΟΥΦΙΚΕΣ ΛΑΜΟΓΙΕΣ ΑΝΤ ΝΤΡΑΙ ΜΠΡΕΝΤ 
    Ξέρεις τι γίνεται ρε φίλε… όταν πας να γίνεις επιχειρηματίας απο ανάγκη, απο αδιέξοδο από ασχετοσύνη φόλα θα φάς! Απο την άλλη βέβαια θέλω να πιστεύω πως αρχίζουμε να βλέπουμε την ευκαιρία μέσα στη κρίση (όπως τα λένε και οι φίλοι μας οι κινέζοι) τώρα που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ: άρχισες να καταλαβαίνεις την αξία των σεντς, δεν υπάρχει περίπτωση να προσληφθείς στο δημόσιο, σε εκείνη την εταιρία που έχει άκρες ο μπαμπάς θα σου πιούν το αίμα στα 14ωρα, άμα σου δώσουν δάνειο θα μείνεις με το παλιό αμάξι της μάνας σου και γενικώς τον ήπιες ΤΏΡΑ είναι που θα αναγεννηθείς απο τις στάχτες των τσιγάρων σου και το πιο ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ να μάθεις να συνεργάζεσαι με άλλους ρε μοναχοφάι, να κάνεις ομάδες ρε… Ανάψτε κανα φώς να οργανωθούμε ρε παιδιά οι γκόμενες έχουνε πάει στη κουζίνα και τρώνε σαν του ιτς 

  17. Ο/Η Companyman λέει:

    Η ουσία είναι ότι οι Ελληνάρες μένουν στην ιδέα και το πως θα αξιοποιήσουν την ιδέα για να συνεχίσουν την φραπεδοκατανάλωση στις καφετέριες. Αν μπορούσα να μετρήσω όλους τους κουστουμάτους που πίνουν τον καφέ τους τα μεσημέρια στις πλατείες ποζάροντας ως άλλοι εφοπλιστές, μόνο για να βγάλουν τα ψιλά από την τσέπη τους και να μετράνε ένα-ένα τα πεντάλεπτα μέχρι τα 3.50+ ευρώ της αξίας του καφέ… Όλοι αυτοί είτε είναι πωλητές ή «ιατρικοί επισκέπτες» ή επίδοξοι θηριοδαμαστές του internet, όλοι τους με μισθούς των 800 ευρώ και κάτω. Όλο αυτό δεν θα με πείραζε τόσο αν δεν ήταν όλοι τόσο αναίσθητοι και καθηλωμένοι στη μιζέρια τους για να αντιδράσουν έστω και στο ελάχιστο. Και με το «αντιδράσουν» εννοώ από το να διαμαρτυρηθούν στο Σύνταγμα μέχρι να σηκωθούν από τον πισινό τους και να ξεκινήσουν μια δική τους επιχείρηση που να προσφέρει κάτι…


Αφήστε απάντηση στον/στην Δημήτρης Ακύρωση απάντησης

Ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για την εξάλειψη των ανεπιθύμητων σχολίων. Μάθετε πως επεξεργάζονται τα δεδομένα των σχολίων σας.